Noord-Tordisti

Laatst bijgewerkt: 11 maart 2025 door DarthShanowGames

Achtergrondinformatie

De geschiedenis van de Norfolkse Elven is een lange, waar vrij weinig zeker van is. De Elven hebben tot de vereniging van Norfolk geen officieel schrift gehad, waardoor er slecht enkele tabletten of grote rotsen met hele belangrijke dingen worden opgeschreven.

Onder de belangrijke dingen vallen de stambomen van de machtigste Norfolkse families, de Clan families. De vijf Norfolkse landen werden door de vijf verschillende clans geleid; het land der voorvaderen Alferion door de Iskir clan, het dik beboste Skóglendi door de Skógir clan, het altijd koude Snjólétta door de Snjóra clan, het grondstofrijke Jarðlif door de Foringr clan en het moerassige land Rússar werd door de Ruskir clan geleid.

De landen der Elven bestaan nu 1350 jaar, nadat de Elven de mensen daar verjaagd of uitgemoord hadden en het ontstaan van hun landen wordt als hun jaartelling gebruikt, dit komt doordat volgens de Elven ze deze landen door de Goden zijn gegund en het daarom een waardig moment was om vanaf te tellen. Echter zijn er vanaf het moment dat de rijken zijn gesticht, ook altijd oorlogen tussen de landen geweest.
Alle Elven probeerde de macht over de andere te krijgen, aangezien volgens een profetie de eerste Elf die alle andere Elven achter zich wist te krijgen, een god op Midgard zou worden en de mensen verder zou verdrijven van het continent.
Door de vele oorlogen, en de rijkdom jacht in de landen waar ze heen konden varen om te plunderen (het voormalige Gambleria en Auldnoir) en soms plundertochten over land (weer Gambleria en nu ook Terabitia), ontstond er een krijgscultuur waardoor de Elven op hun 6^de begonnen met trainen van zwaard, bijl en schild. Zodra ze 13 worden kiezen de kinderen of ze zich willen specialiseren of meerdere dingen willen leren, de hoogste families kunnen soms ook aardsturen, watersturen of vuursturen, maar dit is zeldzaam. Vanaf hun 18^de kunnen de Elven kiezen of ze het leger in willen, in tijd van oorlog wordt iedereen die geen essentieel beroep heeft sowieso opgeroepen, en dan kunnen ze tot hun 90^ste in het leger blijven, zodat ze daarna de laatste 20-40 jaar van hun leven in vrede kunnen leven

De Elven landen waren door de verschillende clans onafhankelijk en niet vanwege geloof. Dit komt omdat het geloof in de landen hetzelfde is, maar met verschillende stromingen. Het populairste is de Æsir Kerk, dit is de kerk die de Æsir als de hoogste goden en beschermers van de Elven vinden. Daarnaast heb je de Vanir en Jötunn kerken, de Vanir kerk aanbid de Vanir goden terwijl de Jötunn kerk de vijanden van de goden aanbid. En als laatste heb je de Ragnarök kerk, die denkt dat de eindstrijd van Ragnarök al is gebeurd en dat de eerste leider van alle Elfar (oude spelling van het huidige Álfar voor Elven) de eerste god op deze nieuwe Godloze wereld zal zijn

Alvar Iskir, eerste van zijn naam, besloot het anders aan te pakken dan de andere Elven. Om Norfolk te verenigen, besloot hij dat het beter via diplomatiek kon gaan, dit was echter na een mislukte invasie bij de Rússar. Toen dit niet lukte plande hij het voorzichtig en toen zijn vader stierf, claimde hij dat zijn vader hem als erfgenaam had benoemd in plaats van zijn oudere broer, Fenrir Iskir III. Daarna in een vredesbespreking wist hij de ander koningen te overtuigen om het Sameinaðir Álvar Verdrag, ook wel het Verdrag van Rusborg genoemd, te ondertekenen. Dit was het eerste wat ooit op papier werd geschreven voor alle Norfolkse koninkrijken en er was daarbij iets wat de andere koningen over het hoofd hadden gezien, de Hoge-Koning der Elven zou absolute macht krijgen, terwijl het voor alle andere zou lijken dat de Hoge-Koning zijn macht deelde met de Raad der Families.

De eerste Elven zijn hierachter gekomen en een neef van Alvar, Hjalmar Iskir, is begonnen met bondgenoten te maken om hem van de troon te stoten, een voordeel is dat Hjalmar al een stuk meer geliefd is bij de Elven vanuit heel Norfolk dan Alvar is…..

Relaties