Terabitia

Teròs (Alriyaans: Sakhri) is de oudste provincie van Terabitia en is te kenmerken aan de langgestrekte steppes en duinen die het overgrote deel van het schiereiland bedekken. Het grootste zandduin gebied is Sòletnavalle (Wadi Alnuwr), gelegen in het midden van dit hertogdom.

Ottupoli (Uwtu-Qarya) is de meest noordelijk gelegen stad van deze provincie en handelt veel met de buurlanden Hearts en Norfolk via het water. De stad vormt daarmee ook de poort voor het waterverkeer tussen de Midistístrata en Norfolk via de Ostrokzee.

Kalriya is op Teros na woestijnachtigste provincie van het Terabitaanse Rijk en wordt soms ook beschreven als Sabia. Hoewel het noordoosten relatief groen is, treft men steeds westelijker en zuidelijker immense woestijnen aan gepaard met droge savannes en duingebieden. Hiermee heeft deze provincie maar twee regio's waar het kan profiteren van landbouw en waar veel mensen kunnen wonen: het noordoosten, en het uiterste zuiden. In het westen is het meest droge en hete deel van de provincie, daar ligt het dorpje Wadi Riah.
De grootste stad, en tevens ook de meest toegankelijke stad, van dit hertogdom is Bahr-Albada. Deze stad is gelegen aan de kust van de Midistístrata aan de monding van de rivierdelta van de Nílio.
Wanneer we zuidwaarts reizen en de Nílio rivier volgen komen we bij de stad Ana Maradun. Deze stad is gelegen aan de grootste oase in het woestijngebied van de rivier. Het is daarmee ook volledig omringd door woestijn, met bergen in het oosten en zuidwesten. Tussen Ana Maradun en Bahr-Albada vindt veel handel plaats voor onder glas, graan, gewassen en dieren.
Helemaal in het zuiden, waar het landschap groener en meer bebost is, ligt de stad Aysan-Makan. Deze stad beschikt over de grootste goud- en zilvermijn van Terabitia en biedt daarom ook veel werkgelegenheden. De stad grenst aan de bossen van Somanda die de natuurlijke grens vormen van het Verenigd Keizerrijk in deze regio. Men weet niet veel over deze bossen en heeft de interesse in verdere expansie westwaarts inmiddels verloren door de hoeveelheden mislukte expedities naar de Silundaraanse bossen.

Kalmidar is gelegen waar de savannes en de bossen kruisen. De provincie is daarmee ook vele malen groener dan haar noorderbuur Kalriya. De provincie is genoemd naar de zee waar het, maar ook Kalriya en Teròs aan grenzen: de Strata il Kalma.
De grootste stad en tevens de hoofdstad van Kalmidar is Tasant, gelegen in het zuiden bij de grens met het gewest Avalonia. Deze stad profiteert van de export van exotische vruchten zoals cacao en specerijen zoals kaneel. Daarnaast is de houthandel erg aanwezig in deze stad.
Gelegen aan de Hoorn van Midisti is de stad Dorimo. Deze stad is naast een vissersplaats ook een religieuze stad.
De kleinste stad van Kalmidar is gelegen in het meest westelijke deel en is belangrijk voor de houtexport van dit hertogdom. Deze stad heet Paesabre, wat letterlijk bosdorp betekend. 

Bititia, ookwel Port Victoria genoemd, is het grootste eiland van Terabitia en een belangrijke handelspost voor de overzeese handel.
In het noorden van het eiland ligt de gelijknamige stad. Port Victoria exporteert veel vis, zouten, vanille en cacao naar het vaste land en wereldwijd.

Ottupoli is mystiek en zinnelijk, oud en voortdurend nieuw. Ze is het zachte geritsel van zijden gewaden in marmeren gangen, de echo van paardenhoeven op kasseien, de roep van de wachttoren over de lagune bij dageraad. De Achtste Stad slaapt nooit — ze verandert, fluistert, en leeft.